تاثیر مورفین بر هورمون های تنظیم کننده ی گلوکز خون (انسولین، کورتیزول و اپی نفرین) در موش های دیابتی و غیردیابتی

Authors

حمید رضا مومنی

hr momeni اراک-دانشگاه اراک- گروه زیست شناسی محمد حسین آبنوسی

mh abnosi اراک-دانشگاه اراک- گروه زیست شناسی ملک سلیمانی مهرنجانی

m soleimani mehranjani اراک-دانشگاه اراک- گروه زیست شناسی

abstract

چکیده مقدمه: نقش مورفین در تغییرات گلوکز خون شناخته شده است. این پژوهش با هدف بررسی سازوکار‏های هورمونی تاثیر مورفین بر گلوکز خون موش‏های دیابتی و غیردیابتی انجام گرفت. مواد و روش‏ها: موش‏ها به دو گروه دیابتی و غیردیابتی، و سپس هر گروه به زیرگروه‏های 1-کنترل (سالین + سالین)، 2- سالین+ مورفین، و 3- نالوکسان+مورفین تقسیم شدند. نمونه‏های خون به منظور تعیین گلوکز خون و هم چنین آنالیزهای هورمونی(انسولین، کورتیزول و اپی نفرین) دریافت گردید. یافته ها: در موش های غیردیابتی و دیابتی میزان گلوکز خون در گروه سالین+ مورفین، در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب تا 3 و 1 ساعت کاهش معنی‏داری داشت، که این کاهش در گروه نالوکسان+ مورفین جبران گردید. پس از 3 ساعت، میزان انسولین در موش‏های غیردیابتی کاهش معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد که این کاهش در گروه نالوکسان+ مورفین جبران گردید. در حالی که انسولین در موش‏های دیابتی تغییر معنی‏داری نداشت. کورتیزول در موش‏های غیر دیابتی و دیابتی پس از 3 ساعت تغییر معنی‏داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. اپی نفرین پس از 3 ساعت در موش های دیابتی و غیردیابتی کاهش معنی‏داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، که این کاهش در گروه نالوکسان + مورفین جبران گردید. نتیجه گیری: مورفین زیرجلدی موجب هیپوگلیسمی در موش های دیابتی و غیر دیابتی می شود. هیپوگلیسمی به دست آمده و کاهش انسولین در موش های غیردیابتی، و بدون تغییر ماندن آن در گروه دیابتی به احتمال زیاد از راه غیروابسته به انسولین صورت می گیرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر مورفین بر هورمون‌های تنظیم کننده‌ی گلوکز خون (انسولین، کورتیزول و اپی نفرین) در موش‌های دیابتی و غیردیابتی

چکیده مقدمه: نقش مورفین در تغییرات گلوکز خون شناخته شده است. این پژوهش با هدف بررسی سازوکار‏های هورمونی تاثیر مورفین بر گلوکز خون موش‏های دیابتی و غیردیابتی انجام گرفت. مواد و روش‏ها: موش‏ها به دو گروه دیابتی و غیردیابتی، و سپس هر گروه به زیرگروه‏های 1-کنترل (سالین + سالین)، 2- سالین+ مورفین، و 3- نالوکسان+مورفین تقسیم شدند. نمونه‏های خون به منظور تعیین گلوکز خون و هم‌چنین آنالیزهای هورمونی(ا...

full text

بررسی اثر عصاره ی آبی صمغ گیاه آنغوزه بر سطح سرمی انسولین و گلوکز خون در موش های صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: دیابت نوع اول از نظر بالینی یکی از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز می باشد. امروزه در درمان دیابت گرایش به سوی داروهای گیاهی که دارای عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای شیمیایی هستند، روز به روز گسترش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره صمغ آنغوزه بر سطح سرمی انسولین و گلوکز خون در موش های صحرایی دیابتی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی آزمایشگاهی، 28 سر موش صحر...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

پاسخ تعقیبی هورمون های اپی نفرین و نوراپی نفرین به یک فعالیت بدنی شدید و خسته کننده

سابقه و هدف: کاتکولامین ها در بسیاری از اعمال حیاتی بدن هم چون متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها مشارکت دارند. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات کاتکولامین ها در یک فعالیت بدنی شدید و خسته کننده است.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 14 مرد جوان سالم شرکت کردند. شرکت کنندگان آزمون بروس را تا سرحد خستگی و با میانگین زمان 05/16 دقیقه بر روی تردمیل دویدند. از شرکت کنندگان چهار مرتبه نمونه خون گرفته شد. مر...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۱۳، شماره ۵، صفحات ۵۳۰-۵۳۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023